معجزه مامان و بابایی

محمدرضاي مهربونم ديروز يه کارايي کردي که خستگي اين دو سال حسابي از دلم بيرون رفت... ديروز من مريض بودم و از صبح رو تخت بودم....يه دفعه ديدم اومدي داري موهامو ناز ميکني...دستمو شروع کردي به بوسيدن....و به تلويزيون ميگي هيس هيس مامان دهرا (زهرا)لالا کرده....ميگي بابا مهدي مامان سر اوف  شده...دندبيل(زنجبيل) آخه من هر وقت سردرد بشم زنجبيل ميزنم رو سرم.... الهي فداي مهربونيت بشم هرچي بزرگتر ميشي مفهموم محبت و عشق دادن و گرفتن را بيشتر ميفهمي...خيلي دوس دارم اهل عشق دادن و از اون مهم تر اهل عشق گرفتن باشي...يعني اگه کسي بهت محبت کرد..معني محبتشو بفهمي و از محبتش خوشحال باشي....! آدمايي هستن که از محبت گرفتن هم ناراحت ميشن.... محمدرضا...

محمدرضاي نازنينم يکي از قشنگ ترين صحنه هاي کودکي شما زماني هست که با هزار سختي يه عالمه ماشين را بغل ميکني...ماشين پليس..کاميون..وانت..ابوتوس!! ماشين مامان..و دو سه تاي ديگه...با کمک گردن و شکم و دستات بسختي اينارو بغل ميکني و از اين طرف خونه ميبري اون طرف..ودر حين اين عمل خلاقانه زبونت را هم بيرون مياري از شدت تمرکز...کلا وقتي ميخواي تمرکز کني روي يه کاري زبونتو مياري بيرون....که فک کنم ارث دايي مهدي باشه... خدا نکنه در طول اين عمليات حمل و نقل يکي از اين ماشينا بيفته يا جابجا بشه تو بغلت..اگه خودت تنها باشي که هيچي يه فرياد اعتراض ميکشي و دوباره روز از نو روزي از نو....ولي خدا نکنه حس کني من حواسم به شماست...يه معرکه اي راه ميندازي که آ...

محمد رضاي عزيزم از وقتي شما بدنيا اومدي....با تموم شدن هر ماه از پاييز و زمستون خوشحال ميشم ....راستشو بخواي ديگه از پاييز و زمستون لذت نميبرم...هميشه بايد مواظب سرما وگرماي وجود شما باشم.... اين چند روز دو تايي درگير آنفلونزا بوديم...و خوب همديگرو درک ميکرديم....تب و استخوان درد و فيش و فيش و..خلاصه... از همه بدتر بي حالي و بيحوصلگي شما تو اين روزا اذيتم ميکنه... باورت ميشه وقتي که ماشالا از زمين و زمان ميري بالا و مدام مامان مامان ميکني ..ميگم مامان جون فقط يه دقيقه بزار به حال خودم باشم...ولي وقتي مريض ميشي و خيلي آرووم و مظلوم ميشي و مدام سرتو ميزاري روي پام و ميگي لا لا ...ميگم مامان جون تروخدا پاشو سرحال باش و هرچي دلت ميخواد ...